Liefde en tolerantie

Op zijn 10e sterfdag afgelopen zomer schonk ik het complete archief van Menno aan het toonaangevende media instituut Beeld en Geluid in Hilversum. Daarmee blijft zijn levenswerk nu tot in de eeuwigheid bewaard en toegankelijk.

Recent gaf ik een theatercollege over het controversiële, taboedoorbrekende tv-werk van Menno. In de zomer trokken we met ‘Buch in de branding’ en de ‘Zomerbuch’ langs de stranden en andere vakantie oorden. Menno sprak uit de kinderopvang weggelopen meiden, een topless vrouw met zichtbare littekens van haar borstvergrotingsoperatie, een jongen die zijn kunstbeen afdoet om te gaan zwemmen, jeu-de-boulende naaktrecreanten.

In programma’s als ‘Buch’ en ‘Buch, Burgers & Buitenlui’, interviewde hij niet-alledaagse mensen, zo bezocht hij de grootste wietshop van Europa en dook hij in de wereld van zelf opgerichte kerken. Ik ruik nog steeds de geur van mensen die erop kicken zichzelf te brandmerken met hete scheermesjes.

Illustratief voor zijn innovatieve kant is het multimediaplatform ‘De Relatieman’, met tv opnames in een alleengaandenclub, een internetsite en een krant i.s.m. de Telegraaf. Menno was een ‘nieuwsjunk’; wat hij goed kwijt kon in de dagelijkse talkshow ‘Nightclub’, waar vele politici en prominenten aanschoven. Hoewel wij met zijn allen denken dat we evolueren en innoveren, vind ik het spijtig te zien dat we maatschappelijk gezien juist stilstaan of zelfs achteruit kelderen.

In 2003 sprak Menno met Henk Krol over hoe triest het eigenlijk was dat de gay-krant na 20 jaar nog steeds nodig was. Nu wederom ruim 20 jaar later neemt de intolerantie in de samenleving alleen nog maar verder toe.
Met Abdullah Hasselhoef, destijds na 9/11 woordvoeder van de moslimgemeenschap, sprak hij over een racistische column van Gerrit Komrij in de NRC. Hoe ingewikkeld en gevoelig deze materie is en hoe actueel nog steeds, blijkt wel uit de recente gebeurtenissen in Amsterdam.

Kroon op zijn werk zijn natuurlijk de series ‘Buch in de Bajes’, ontstaan vanuit zijn vrijwilligerswerk, waarbij hij gedetineerden begeleidde. Hij sprak seriemoordenaars, psychiatrisch patiënten, pedofielen en liep  zelfs met een camera in de EBI rond. Menno maakte confronterende televisie om het publiek de ogen te openen en te overtuigen dat je vooral niet te snel moet oordelen over mensen die misschien niet de gebaande paden in hun leven kiezen. Hoewel hij dat zelf nooit zo zou benoemen, had hij zijn naasten lief, en moest iedereen vooral de vrijheid hebben om te zijn wie hij wil zijn.

Over liefde en tolerantie gesproken. Wat een gezegend mens ben ik voor een tweede keer een grote liefde in mijn leven ben tegengekomen: George. De support die ik van hem krijg, zijn ruimhartigheid ook bijvoorbeeld bij het hele project rond Menno, is ongekend. George is uniek en bijzonder; met name zorgzaam en liefdevol. De altruïst bij uitstek.