Reportages
Herke en Arlene Smidstra runnen het kindertehuis Bahay Aurora in de Filipijnen

Herke en Arlene Smidstra runnen het kindertehuis Bahay Aurora in de Filipijnen

Arlene Smidstra had als zevenjarig meisje in de Filipijnen een grote droom, zorgen voor de kinderen die geen thuis hadden. Op straat zag ze kinderen, helemaal alleen, waarna ze aan haar moeder vroeg hoe het kwam dat deze kinderen geen plek hadden om thuis te komen. Haar moeder gaf dan aan dat het kon zijn dat de ouders van die kinderen hen niet goed konden verzorgen waardoor ze verwaarloosd zijn, of dat ze misschien geen ouders meer hadden. Dit was voor Arlene een drijfveer, op die leeftijd al. Ze zei toen tegen haar moeder: “Als ik groot word, ga ik de kinderen helpen.”

Haar moeder heeft altijd achter haar droom gestaan maar vond het wel erg belangrijk dat ze dit uit liefde deed vanuit zichzelf. Liefde betekent alles.
Het vertegenwoordigt de drie elementen van het leven, hoop, geduld en liefde. Vandaar dat ze ook leven volgens het motto ‘Let all things be done in love’.

Nederland heeft een groot hart voor hun medemens
Ze waren niet rijk, maar hebben vanuit huis geleerd dat je hoort te delen wat je hebt, al is het je laatste kopje rijst. “Wij vroegen ons als kind dan altijd af of er dan nog wel iets voor ons over was, maar mijn moeder zei altijd: Geen zorgen, God will provide. En het kwam altijd goed.” Iedereen was ook altijd welkom bij hen thuis wanneer ze even geen verblijfplaats hadden en ze mochten dan blijven zolang dat nodig was. ”Toen ik zo klein was dacht ik altijd waar is dan een plek voor ons zelf? Niet wetende dat ik later precies hetzelfde zou doen als mijn moeder.”

Geboren in de Filipijnen, studeerde theologie op de universiteit en volgde daarna een master media en communi­catie met een specialisatie in mensen­kennis. Daarna reisde Arlene door Europa. Ze reisde naar Nederland, Zwitserland, België, Oostenrijk, Spanje, Noorwegen, Denemarken, Zweden, Duitsland en eindigde toch weer in Nederland. “De mensen zijn hier lief, aardig, open en hebben een groot hart voor hun medemens.” Hier is waar ze ook haar grote liefde Herke tegen kwam. Liefde op het eerste gezicht, maar wel vertelde ze graag gelijk over haar grote droom. Want als hij hier niet voor open stond, zou het lastig worden. Toevallig had Herke dezelfde droom, mensen helpen, dus dat deze twee mooie mensen soulmates zijn kun je wel stellen. “Herke wilde met mij trouwen en ik zei gelijk, als je met mij trouwt, dan trouw je met de hele familie. Gelukkig klikte dat snel.”

Bahay Aurora
Een kindertehuis dat draait op donaties, voornamelijk vanuit Nederland en wordt gerund vanuit liefde. In 1987 begon Herke met het schrijven van het projectplan en gingen ze op zoek naar bestuursleden. Vanaf 1992 was het dan zover, de opening van het kindertehuis Bahay Aurora, op het land van de moeder van Arlene, zij stelde haar land beschikbaar voor dit mooie project. De eerste jaren was het best moeilijk, omdat er weinig geld was. In het begin organiseerden ze veel benefietconcerten. Met het zingen, samen met haar broer en zus, haalde ze geld op om het kindertehuis te kunnen financieren. Na 2012 zijn Herke en Arlene dit anders gaan doen. Het werven van donateurs in voornamelijk Nederland, voor het financieren van de kosten voor het kindertehuis.

Herke en Arlene hebben de taken goed onderverdeeld. De sterke punten van Herke liggen voornamelijk bij het plannen, schrijven en documenten opstellen. En dan ook met name de communicatie met Nederland. Arlene is de sterke schakel tussen het vertalen en overbrengen van de Nederlandse informatie en mentaliteit naar de Filipijnen toe. Waaruit Arlene heel erg handelt uit geloof, geduld en liefde, is het Herke die er met een nuchtere blik naar kijkt en houdt van aanpakken. De kinderen en kleinkinderen van Herke en Arlene zijn ook erg betrokken bij het kindertehuis. Ze passen zich makkelijk aan naar de leefsituatie daar. Waar ze in het Nederland gewend zijn om videogames of met hun speelgoed te spelen, vermaken zij zich in de Filipijnen de hele dag buiten en komen ze alleen terug om te eten.

Het kindertehuis blijft zich uitbreiden om kinderen op te kunnen vangen en ze te voorzien van zorg en educatie. De kosten om één kind per maand te kunnen voorzien van alle zorg en eten en drinken zijn rond de 150 euro. Alle donaties zijn heel erg welkom, of dat nou is in de vorm van geld of producten. Sinds kort bieden zij ook de mogelijkheid aan jongeren om begeleid te wonen. Naast de opvang leiden ze ook jongeren op uit hele arme gemeenschappen en daar geven ze dan educatie over hele brede, algemene ontwikkeling. Onderwerpen komen aan bod als abortus, hygiëne, wat het effect van alcohol kan hebben, en over financiën, hoe je bijvoorbeeld uit die armoede kunt komen. Ook het belang van het kiezen van een goede partner, dat zij dat inzien en ook beseffen hoe waardevol ze zelf zijn. “Ze kijken op zichzelf neer, dus is het heel belangrijk om dat bespreekbaar te maken, zodat ze hun eigenwaarde leren kennen.”

De Nederlandse mentaliteit verschilt heel sterk van die van de Filipijnen
In Baras, waar Bahay Aurora gevestigd zit, krijgen ze vaak te maken met hevige stormen en overstromingen. “Ze leven daar veel meer van dag tot dag. De mentaliteit daar botst dan een beetje met het Nederlandse. Elk jaar weer is het incasseren, het hele noordelijke gedeelte van het eiland staat dan blank en de schade is dan gigantisch. Wij gaan er alleen anders mee om. De muren hebben we laten verstevigen, zodat de enorme waterdruk er niet doorheen kan en wij plaatsen preventief zand­zakken voor de deuren. We plannen
echt vooruit en dat uit zich dan in dit soort maatregelen.” In de Filipijnen zijn ze erg afwachtend, heel loyaal en assertief. “Zij nemen geen beslissingen zonder onze goedkeuring. En het is natuurlijk heel mooi en fijn dat ze zó loyaal zijn, maar daarin zou dat stukje initiatief nemen wel handig zijn in zulke noodsituaties.”

Beiden zijn bijna zeventig en het opleiden van anderen houdt hen momenteel bezig, zodat ze het kindertehuis kunnen overdragen wanneer ze het zelf niet meer kunnen runnen. “We zijn dan wel bijna zeventig, maar zijn nog heel actief. Ons bezighouden met het kindertehuis geeft veel zingeving, ik moet er niet aan denken om de hele dag bezig te zijn met TikTok-filmpjes kijken”, zegt Herke lachend. Bejaarden zijn ook een doelgroep waar Herke en Arlene in geïnteresseerd zijn. Wellicht dat ze zich in de toekomst ook op deze doelgroep zullen richten. Voor nu zijn ze erg druk met hun huidige plannen en daar krijgen ze veel energie van.