Reportages
Binnenkijken bij Veerle ten Thij

Binnenkijken bij Veerle ten Thij

Een keurig appartement in Enschede-Zuid. Pas als de deur open gaat en je naar binnen stapt, waan je je in een museum, in een huis ergens in Azië of Afrika.
Je komt ogen tekort. Ze wijst op een kleurig halfhoog, houten olifant. “Die heb ik in Zuid-Afrika gekocht.” Zelfs over het behang in de woonkamer is nagedacht: een soort ogen die je gevoelsmatig blijven volgen. Tussen de (letterlijk) wereldse verzameling spullen in de huiskamer waarover bijkans allemaal een verhaal
te vertellen is, staat een grote roombeige bank. “Dat is een vintage Ingmar Relling-sofa uit de jaren zeventig.” Aan de muur een platte televisie.

Nieuwe Reisplannen
Ten Thij werkt weliswaar, al zo’n jaar of acht in de kinderopvang, maar in haar woning is nergens speelgoed te bekennen. “Nee, ik heb zelf geen kinderen. Ik woon hier nu 1,5 jaar, ik heb geprobeerd een fijn thuiskomen te creëren. Vanuit deze basis is de toekomst een open vraag. Er zullen absoluut veel nieuwe reisplannen gemaakt worden.” Ze leidt inderdaad
een ander leven dan veel mensen van haar leeftijd.

Op woonboulevards zal je haar bijvoor­beeld niet of nauwelijks tegen­komen,
ze is een zogenaamde ‘thriftshopper’. ‘Thriften’ verwijst naar het winkelen in tweedehands winkels, vintage-winkels en rommelmarkten om gebruikte items te kopen vaak met de nadruk op duur­zaamheid en bewust consumeren. “Ik ga graag op zaterdag met een vriendin bij een kringloop kijken.” Er zijn weinig tweedehands- of kringloopwinkels in Twente waar ze nog niet geweest is. Lachend beaamt ze de veronderstelling.

Kringloopwinkels
Je waant je dus in een museum, een winkel. Er staat een prachtige keramieken handbeschilderde olifant uit Azië. Helena Tynell design lampen aan het plafond. “Veel mooie parels gevonden,” zegt ze enthousiast. Ze maakt ook zelf veel meubeltjes zoals een spiegeltafeltje. Naast de bank staat een oude vintage radio met retrotegels opgeknapt. Tot bijzet­tafeltje. “Likje verf of beits om het meubel­stuk passend te maken naar mijn smaak.”

“Ik houd van warmte, ik wil een thuis-gevoel. Daarom heb ik ook een eettafel gewoon nieuw gekocht.” Dat geldt niet voor alle stoelen die er in verschillende stijlen omheen staan. “Ga op die maar niet zitten,” zegt ze voorzichtig. Mijn overgewicht wordt me pijnlijk duidelijk. “Het is een fragiel stoeltje van Thonet van bijna 100 jaar oud,” voegt ze er vergoelijkend aan toe.

Ze heeft haar reizen vastgelegd met camera. Fotograferen is een hobby,
maar zorgt er ook voor dat ze maar een plaatje hoeft te zien, of alle herinneringen komen weer naar boven.