De missie van FC Twente-gezichten Wout Brama en Maud Roetgering
De lancering van het project valt precies in de periode dat er nieuwe horizonten opdoemen voor beide oer-Tukkers. Brama heeft net zijn voetbalschoenen aan de wilgen gehangen, Roetgering speelt met de gedachte hetzelfde te doen.
Aan overeenkomsten geen gebrek bij Wout Brama & Maud Roetgering. Een hele belangrijke: ze zijn begaan met de wereld, met mensen. “We zijn allebei open minded”, zegt Wout. “Vinden dat iedereen gelijke kansen zou moeten hebben en krijgen.” Maud: “Ongeacht achtergrond, kleur, geaardheid, geloof. Niemand zou achtergesteld of gediscrimineerd moeten worden. Iedereen zou zijn talenten maximaal moeten kunnen benutten.” Ook niet in de wereld die de hunne is: de voetballerij. En zeker niet in een samenleving die bol staat van doorslaande polarisatie en toenemende onverdraagzaamheid. “Voetbal zou daarin een symboolfunctie moeten hebben, van ons allemaal moeten zijn”, zegt Wout. “Een baken van veiligheid. Ook voor mensen met een andere geaardheid. Maar het tegendeel is waar. Het is de grootse sport van de wereld, maar dat er nauwelijks iemand uit de kast komt, zegt genoeg over het taboe dat er heerst.” In het vrouwenvoetbal is dat wel anders, vult Maud aan. “Daar is homofilie de normaalste zaak van de wereld. Een geaccepteerd verschijnsel. Niemand die er moeilijk over doet, ook door de relatief grote aantallen lesbiënnes in voetbalteams. In niets te vergelijken met de masculiene, conservatieve maatschappij van het mannenvoetbal.”
Met Wout & Maud willen de beide voetballers hun steentje proberen bij te dragen aan diversiteit en inclusiviteit. In het voetbal en daarbuiten. Het idee kwam van Wout. “Ik liep thuis van de trap af en zei tegen mijn vrouw Paulien: ‘ik wil een kinderboek maken.’ Ik wist ook meteen dat ik het met Maud wilde doen. Normaal laat ik zo’n impulsief idee nogal eens links liggen, in dit geval niet. Ik wist niet meteen dat het een boek met een boodschap moest zijn, maar daar kwam ik in het eerste gesprek met haar wel achter.”
Homo-acceptatie
Maud toonde zich direct enthousiast. In een mum van tijd was met Annemarie van der Eem een ervaren kinderboekenschrijfster geregeld en met Boekengilde in Enschede een drukker. Het gehele traject duurde ruim een jaar. “Erg fascinerend allemaal”, zegt Maud. “We hebben Annemarie natuurlijk de nodige input aangereikt, waarna zij aan het schrijven sloeg. Over het eindproduct zijn we heel erg tevreden.” In het boek zijn Wout en Maud de hoofdrolspelers die spannende voetbalavonturen beleven, met daarin verpakt een subtiele maatschappelijke boodschap gericht op, inderdaad, inclusiviteit, diversiteit en homoacceptatie. Het boek leest als een trein.
Maud: “Als ik nu elf of twaalf jaar was geweest, zou ik Wout & Maud honderd procent hebben gelezen. Ik ben altijd een boekenwurm geweest, nog steeds. Thrillers, romans, boeken over filosofie of psychologie: ik verslind ze, vind het heerlijk om mezelf in een boek te verliezen. Die fascinatie heeft mijn woordenschat en mijn wereldbeeld vergroot.” Wout: “Als kind las ik wel veel, zoals Snelle Jelle en Sjakie en de wondersloffen, en op het vwo moest ik natuurlijk boeken voor mijn lijst lezen. Al parasiteerde ik nog liever op een samenvatting, haha. Als volwassene lees ik eigenlijk alleen op vakantie. Dan vind ik pas de rust. Dat had zeker ook met mijn bestaan als voetballer te maken. Maar nu ik gestopt ben, zal dat gaan veranderen. Eens kijken of de boekenlezer in mij wakker gaat worden.”
Landskampioen
Wout beëindigde eind juni zijn imposante loopbaan als voetballer. Hij groeide uit tot een heus FC Twente-icoon, met ruim vierhonderd wedstrijden op de teller. Brama werd landskampioen in 2010, pakte de beker, won twee keer de Johan Cruijff-schaal en loodste de club, na terugkomst van een avontuur in Australië, in 2019 naar de cruciale titel in de Keuken Kampioen-divisie. “Voetballen op topniveau is het allermooiste, ik zal het zeker gaan missen”, zegt hij. Maud deelt bepaald onheilspellende ervaringen. Zij stopte al eens in 2021, gedurende de coronatijd. “Dat was heel bizar. In de weken erna droomde ik constant dat ik te laat kwam voor de training, alsof ik opgejaagd werd. Kwam omdat mijn hele bioritme van slag was, doordat ik plots uit het keurslijf van de voetballerij was gestapt.” Wout: “Dank voor het delen. Dan weet ik wat me te wachten staat, haha.”
Maud krijgt wellicht ook zelf te maken met een herbeleving. Ze pakte in 2022 haar loopbaan bij FC Twente op. “Ik vond dat ik door de pandemie niet op een waardige manier afscheid had genomen.” Ze twijfelt nu hardop over stoppen of nog een seizoen doorgaan. Ook zij bouwde, in zestien jaar FC Twente, een fraai palmares op, met onder meer een reeks aan landstitels. Als telg uit een fameuze Enterse modefamilie wil ze een eigen modemerk lanceren, maar eerst hoopt ze – samen met Wout – het boek zo goed mogelijk in de markt te zetten. “Het wordt een spannende tijd”, zegt ze. “We hebben 5.000 exemplaren laten drukken, dat is vrij ambitieus, en dat hebben we zelf voorgefinancierd. Er zitten veel spaarcenten in.” Wout: “Mocht het een succes worden, dan hopen we een tweede en later wellicht een derde boek te maken, met nieuwe verhaallijnen en andere diversiteits-issues.”
Niets boven Twente
Feit is dat het beiden hun toekomstige werkzaamheden vanuit ‘oale groond’ zullen gaan uitoefenen. Wout en Maud zijn oer-Tukkers, die met veel plezier en toewijding in Twente wonen. Maud: “Ik vind het heerlijk om de drukte van de grote stad op te zoeken, maar wil wel graag in een rustige omgeving leven. Ik strijk binnenkort na lange tijd weer neer in Enter, daar zie ik echt naar uit.” Wout staat er hetzelfde in. Hij woont met vrouw en dochter rustig in Enschede-Noord en ziet zichzelf niet snel meer verhuizen. “Ik heb korte tijd in Australië gewoond, dat was prachtig, maar er gaat niets boven Twente. Die band is voor eeuwig.” “Voetbal zou een symboolfunctie moeten hebben, van ons allemaal moeten zijn” De kans is groot dat hij bij FC Twente een nieuwe rol gaat bekleden, zoals Maud op de vrouwenafdeling van de club in deeltijd al twee jaar een commerciële functie uitoefent. Of hij helemaal stopt met voetballen? “Ik heb me al aangemeld bij mijn oude club PH, waar ik soms op zaterdag in het derde elftal zal meedoen, met mijn broers. Eens kijken hoe het daar gesteld is met de druk van het moeten winnen.”
Tekst: Eddy van der Ley
Fotografie: Robbert Brink