Het Spookhuis

Het gebouw werd volgens dendrochronologisch onderzoek, de wetenschap die zich bezighoudt met het dateren van houten voorwerpen, gebouwd in 1581. Het pand is oorspronkelijk gebouwd als bouwhuis behorende bij havezathe ’t Grotenhuys’. De bijnaam, ‘het Spookhoes’ of ‘het Spookhuis’, is te danken aan een reformatieperiode rond het jaar 1615. Het gebouw diende in die tijd als schuilkerk, katholieken mochten niet meer in het openbaar uitkomen voor hun geloof. Voor niet-gereformeerden was de schuilkerk een plek om hun geloof te belijden. Vrouwelijke aanhangers van de schuilkerk jaagde buitenstaanders weg door zich te verkleden als spook en ze zo weg te jagen. Zij werden de Witte Wiev’n genoemd. Tegenwoordig wordt de bijnaam nog steeds gebruikt, spoken doet het er echter niet meer…

Bijzondere restauratie
Rond het jaar 1900 werd ’t Oude Groothuys het atelier van excentrieke kunstschilder Johan Tibbe. Hierna werd het gebruikt als veestal. In het jaar 1969 kreeg het gebouw de status rijksmonument. Het gebouw diende nog een tijd als woonhuis en later als stal, maar raakte daarna in verval. ’t Oude Groothuys werd in 2018/2019 gerestaureerd én opgebouwd op een andere locatie, dit omdat er steeds meer agrarische gebouwen om ’t Oude Groothuys heen gebouwd werden. Tegenwoordig staat het Spookhuis bij het terrein van het Openluchttheater Hertme.

Dankzij de goede restauratie heeft ’t Oude Groothuys de status rijksmonument niet verloren. Bij de restauratie werden de originele stenen genummerd en later op exact dezelfde plek terug geplaatst. Ook werden de originele dakpannen hergebruikt en de houtenplanken op dezelfde plek terug geplaatst. In 2021 was de restauratie klaar, omdat de binnenkant in 1970 er zonder toestemming is uitgehaald heeft het een nieuwe, moderne inrichting. Tegenwoordig functioneert het als ontmoetingsruime en trouwlocatie.