Twentse traditie: Midwinterhoornblazen

Ze zijn spook- en sprookjesachtig tegelijk. De lage, lange tonen die zich op een koude winteravond traag over het Twentse platteland verspreiden. Vooral als het vriest, reikt het geluid tot vele kilometers. Als versterker dient vaak een ouderwetse waterput die je nog bij veel traditionele Twentse boerderijen en huizen vindt. Officieel begint het met ‘anbloazn’ op de eerste adventszondag en eindigt het met ‘afbloazn’ op Driekoningen (6 januari). Daartussen wordt – vooral aan het einde van de dag – volop geblazen. Een winterse wandeling aan het einde van het jaar wordt zo nog sfeervoller.

“Het is een mooie traditie tijdens de donkerste dagen van het jaar. Als verlangen naar licht, als roep om langere dagen”

Tekst: Bertine Kleinjan
Fotografie: Vincent Croce