Van São Paulo naar Enschede
Deze keer geen Tukker in het buitenland, maar een buitenlander in Twente. De Braziliaanse Francileide de Vries, kwam zo’n 20 jaar geleden naar Nederland voor de liefde. En dat was best even wennen. Van de typisch Braziliaanse stoofpot Feijoada naar Hollandse boerenkool en van megapool São Paulo naar het ‘kleine’ Enschede’. Vol enthousiasme vertelt ze hoe ze zich ‘genesteld’ heeft in Nederland en haar Zuid-Amerikaanse looks inzet in haar werk als fotomodel.
Het moment dat Francileide (ze noemt zich Fran) de Nederlandse Henk Frans zag op het vliegveld wist ze het: dit is de man met wie ik wil trouwen. ‘We waren elkaar op een datingsite tegengekomen en hadden al bijna een jaar contact met elkaar via de mail. Toen ging ik op vakantie naar Sicilië waar ik verbleef bij Italiaanse vrienden van een vriendin. Henk Frans besloot om ook naar Sicilië te komen om elkaar zo voor het eerst in het echt te zien. Heel spannend. Braziliaanse mannen zijn best macho, dus ik was heel benieuwd of hij echt zo lief zou zijn zoals hij overkwam tijdens onze gesprekken of dat het toch een versierder was. Henk Frans straalde daarentegen rust uit. Toen ik hem zag met zijn blonde haar en blauwe ogen, was ik dan ook op slag verliefd.’
Eerste ontmoeting met schoonfamilie
Na deze eerste ontmoeting en vakantie op Sicilië was het ‘aan’ en pendelden Fran en Henk Frans ongeveer drie jaar heen en weer tussen São Paulo en Nederland. Hoewel Fran regelmatig op vakantie was geweest in Europa, was ze nog nooit in Nederland geweest. De eerste keer dat ze hier voet op vaste bodem zette, was niet het beste moment. Het was net voor Kerst en koud en grijs buiten. ‘In São Paulo is het eigenlijk altijd mooi weer met blauwe lucht. In Nederland was het donker, dat was wel even wennen. Ik zou bovendien voor het eerst mijn schoonfamilie ontmoeten. Dat vond ik zeker heel spannend, ik sprak zelf nog amper Nederlands. Maar ze waren ontzettend hartelijk en aardig. Met recht een warm onthaal.’
Cultuurshock
Tussen Fran en Henk Frans was het echte liefde en dus kwam ook het moment dat ze moesten kiezen; samen verder in Brazilië of in Nederland? ‘Ik had een leuke en goede baan bij de Spaanse bank Santander en woonde nog bij mijn ouders. Bij ons is dat heel gebruikelijk. Je gaat pas het huis uit als je gaat trouwen. Henk Frans vond São Paulo echter veel te druk met al die mensen en het verkeer en wilde liever dat ik naar Nederland kwam. Ik begreep dat in eerste instantie niet omdat ik niet anders gewend ben, dat er altijd reuring om je heen is. Uiteindelijk besloten we om samen verder te gaan in Nederland maar eerst in Brazilië te trouwen. Dat was voor mij best een grote stap, maar ik hield van hem en dus vond ik dat ik het ook moest proberen.’ Toen Fran hier eenmaal in Enschede woonde, moest ze in het begin wennen aan de rust. Het was op z’n zacht gezegd een cultuurshock. ‘Ik dacht: ‘Waar is iedereen, waarom lijken de huizen zo op elkaar en waarom praten de mensen niet met mij op straat?’ In São Paulo praat iedereen met elkaar, op straat, bij de bushalte, in de supermarkt. Hier in Nederland niet. Ik dacht echt dat ze mij niet aardig vonden.’ Fran ging op inburgeringscursus en vond daarnaast veel steun aan twee buurvrouwen en haar schoonmoeder. Ook kreeg ze taalles thuis. En in de loop der jaren heb ik een aantal andere Braziliaanse vrouwen hier in Enschede leren kennen evenals een paar leuke Nederlandse vriendinnen. Met mijn Braziliaanse vriendinnen en hun partners vieren we Kerst op z’n Braziliaans waarbij we lekker Zuid-Amerikaans eten, drinken en dansen.’
Fotomodel
In de afgelopen twintig jaar is Fran goed ingeburgerd in Enschede. Maar ja, ze is en blijft Braziliaans. En dat betekent veel vrolijkheid, energie en altijd goede zin. ‘Ik heb leuk werk in een bekende kledingzaak in Enter. Ook werk ik als fotomodel voor onder meer de ANWB, Margriet en Libelle. Zowel als covermodel als voor lifestylereportages. Op mijn Instagram @franndevries post ik hier regelmatig over. Het leuke is dat de mensen hier heel open en nieuwsgierig zijn. Ze willen graag weten waar ik vandaan kom en ze vinden mijn haar ook altijd bijzonder. En toen ik 50 jaar werd, kreeg ik een Sara-pop in de tuin. Dat vond ik helemaal geweldig, dat kennen we niet in Brazilië! Wel mis ik nog altijd de mensen en gezelligheid van Brazilië. Terwijl, als ik in São Paulo ben bij mijn familie, ik toch ook weer de rust en de geordendheid mis van Nederland. Oh ja, en in Brazilië danste ik veel, zoals de samba en de capoeira. Ik ben hier in Enschede een keer op dansles geweest, maar dat ging mij veel te langzaam. Wat ik nog wel altijd apart vind, is dat Nederland echt een land van wandelaars is. Ook Henk Frans kan met gemak een paar uur gaan wandelen. Daar begin ik niet aan hoor, een half uurtje is voor mij al lang genoeg! In dat opzicht ben ik echt een Braziliaanse; ik ga veel liever met vrienden een hele middag en avond gezellig samen eten en cocktails drinken!’